ruchomość (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ruˈxɔ̃mɔɕʨ̑], AS: [ruχõmość], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praw. ekon. rzecz stanowiąca czyjąś własność, dająca się przenosić[1]; zob. też ruchomość w Wikipedii
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ruchomość ruchomości dopełniacz ruchomości ruchomości celownik ruchomości ruchomościom biernik ruchomość ruchomości narzędnik ruchomością ruchomościami miejscownik ruchomości ruchomościach wołacz ruchomości ruchomości - przykłady:
- (1.1) W oświadczeniu majątkowym należy ujawnić posiadane nieruchomości, a także ruchomości o wartości powyżej dziesięciu tysięcy złotych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ruchomość domowa • ruchomości domowe
- synonimy:
- (1.1) majątek ruchomy, mienie ruchome
- antonimy:
- (1.1) nieruchomość
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) samochód, dzieło sztuki
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ruch m, ruszanie n, ruszenie n, ruchacz m, ruchomostka ż
- czas. ruszać, ruchać
- przym. ruchomy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chattel
- białoruski: (1.1) рухомая маёмасць ż, рухомасць ż
- hiszpański: (1.1) bien mueble m
- rosyjski: (1.1) движимое имущество n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.