rozpuszczony (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɔspuʃˈʧ̑ɔ̃nɨ], AS: [rospuščõny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: rozpuścić
przymiotnik
- (2.1) fryzj. luzem, niezwiązany
- (2.2) o dziecku: rozpieszczony, dostający od rodziców wszystko, co chce lub dopuszczający się nieposłuszeństwa
- odmiana:
- (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik rozpuszczony rozpuszczona rozpuszczone rozpuszczeni rozpuszczone dopełniacz rozpuszczonego rozpuszczonej rozpuszczonego rozpuszczonych celownik rozpuszczonemu rozpuszczonej rozpuszczonemu rozpuszczonym biernik rozpuszczonego rozpuszczony rozpuszczoną rozpuszczone rozpuszczonych rozpuszczone narzędnik rozpuszczonym rozpuszczoną rozpuszczonym rozpuszczonymi miejscownik rozpuszczonym rozpuszczonej rozpuszczonym rozpuszczonych wołacz rozpuszczony rozpuszczona rozpuszczone rozpuszczeni rozpuszczone - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) rozpuszczone włosy
- (2.2) rozpuszczony bachor
- synonimy:
- (2.2) rozwydrzony
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. rozpuścić dk., rozpuszczać ndk.
- rzecz. rozpuszczanie n, rozpuszczenie n, rozpuszczalnik mrz
- przym. rozpuszczalnikowy
- związki frazeologiczne:
- (2.2) rozpuszczony jak dziadowski bicz
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.