rozporek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [rɔsˈpɔrɛk], AS: [rosporek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kraw. zapinane rozcięcie w spodniach
- (1.2) kraw. rozcięcie w spódnicy
- (1.3) kraw. rozcięcie w męskich majtkach
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozporek rozporki dopełniacz rozporka rozporków celownik rozporkowi rozporkom biernik rozporek rozporki narzędnik rozporkiem rozporkami miejscownik rozporku rozporkach wołacz rozporku rozporki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. bontek
- (1.2) rozcięcie
- (1.3) otwór frontowy, kieszeń, Y-front
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. rozporkowy
- rzecz. rozpór mrz
- związki frazeologiczne:
- zapnij rozporek, bo dziś nie wtorek
- etymologia:
- st.pol. próć (obecnie pruć)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fly
- baskijski: (1.1) brageta
- duński: (1.1) gylp w; (1.3) gylp w
- francuski: (1.1) braguette ż
- hiszpański: (1.1) bragueta ż
- kornijski: (1.1) toll lavrek m
- niemiecki: (1.1) Hosenschlitz m; (1.2) Schlitz m; (1.3) Eingriff m
- rosyjski: (1.1) ширинка ż
- szwedzki: (1.1) gylf w
- ukraiński: (1.1) ширінька ż
- włoski: (1.1) braghetta ż, sparato m
- źródła:
- ↑ Maciej Malinowski, Jak ogurek stał się… ogórkiem!, „Obcy język polski” (3)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.