rozmówczyni (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta prowadząca rozmowę
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Widocznie mojej wytapirowanej rozmówczyni wcale nie było to na rękę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) anonimowa / nieznana / tajemnicza / internetowa / wirtualna / błyskotliwa rozmówczyni
synonimy:
(1.1) dyskutantka, interlokutorka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozmowa ż, rozmówka ż, rozmównica ż, rozmowność ż, rozmawianie n
forma męska rozmówca mos
czas. rozmawiać ndk.
przym. rozmowny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rozmówca + -yni
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozmówca
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.