renifer (język polski)

renifer (1.1)

wymowa:

IPA: [rɛ̃ˈɲifɛr], AS: [rẽńifer], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Rangifer tarandus Linnaeus^[1], ssak z rodziny jeleniowatych, zamieszkujący arktyczną tundrę i lasotundrę; zob. też renifer w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	renifer	renifery
dopełniacz	renifera	reniferów
celownik	reniferowi	reniferom
biernik	renifera	renifery
narzędnik	reniferem	reniferami
miejscownik	reniferze	reniferach
wołacz	reniferze	renifery

przykłady:

(1.1) Podczas wędrówki po Laponii natknęliśmy się na stado reniferów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ren; gw. (Górny Śląsk) rynifer

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przeżuwacz

hiponimy:

(1.1) karibu

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. reniferzątko n

zdrobn. reniferek m

przym. reniferowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. renne, niem. Ren^[2]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• ajnoski: (1.1) トゥナカィ (tunakay)
• angielski: (1.1) reindeer
• baskijski: (1.1) elur-orein
• białoruski: (1.1) паўночны алень m
• duński: (1.1) rensdyr n, ren w
• esperanto: (1.1) norda cervo, boaco, rangifero
• fiński: (1.1) poro, peura
• francuski: (1.1) renne m; kanad. franc. caribou m
• hiszpański: (1.1) reno m
• interlingua: (1.1) ren
• inuktitut: (1.1) ᑐᒃᑐ
• islandzki: (1.1) hreindýr n
• jidysz: (1.1) רעניפֿער m (renifer)
• kataloński: (1.1) ren m
• niemiecki: (1.1) Rentier n
• norweski (bokmål): (1.1) rein m
• nowogrecki: (1.1) τάρανδος m
• rosyjski: (1.1) северный олень m
• szwedzki: (1.1) ren w
• ukraiński: (1.1) північний олень m
• węgierski: (1.1) rénszarvas
• wilamowski: (1.1) renjifer m, reńifer m
• włoski: (1.1) renna ż

źródła: