relatywizacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) filoz. traktowanie czegoś jako rzeczy względnej, czynienie czegoś relatywnym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik relatywizacja relatywizacje dopełniacz relatywizacji relatywizacji / przest. relatywizacyj[1] celownik relatywizacji relatywizacjom biernik relatywizację relatywizacje narzędnik relatywizacją relatywizacjami miejscownik relatywizacji relatywizacjach wołacz relatywizacjo relatywizacje - przykłady:
- (1.1) Ten rodzaj myślenia miałby bowiem ułatwiać poruszanie się w świecie relacji społecznych dzięki relatywizacji logiki, dokonującej się przez uwzględnianie kontekstu występowania danych treści[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) relatywizowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. relatywność ż, relatywistyczność ż, relatywizm mrz, relatywista mos, relatywizowanie n
- czas. relatywizować ndk., zrelatywizować dk.
- przym. relatywny
- przysł. relatywnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) relativization
- czeski: (1.1) relativizace ż
- hiszpański: (1.1) relativización ż
- nowogrecki: (1.1) σχετικοποίηση ż
- włoski: (1.1) relativizzazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „relatywizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.