rękawica (język polski)

rękawice (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌrɛ̃ŋkaˈvʲiʦ̑a], AS: [rẽŋkavʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odzież wykonana z materiału lub gumy, nakładana na dłoń, żeby ją chronić od zimna, skaleczeń itp.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rękawica	rękawice
dopełniacz	rękawicy	rękawic
celownik	rękawicy	rękawicom
biernik	rękawicę	rękawice
narzędnik	rękawicą	rękawicami
miejscownik	rękawicy	rękawicach
wołacz	rękawico	rękawice

przykłady:

(1.1) Pamiętaj, żeby przed rozpoczęciem pracy założyć rękawice i okulary ochronne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rękawice robocze / ochronne • rękawice gumowe / skórzane • zakładać rękawice

synonimy:

(1.1) rękawiczka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ręka ż, rękaw mrz

zdrobn. rękawiczka ż

przym. odręczny, rękawiczniczy

związki frazeologiczne:

rzucić rękawicę

etymologia:

utworzone od pol. rękaw^[1]

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) glove
• arabski: (1.1) قفاز m (quffāz)
• baskijski: (1.1) eskularru
• chorwacki: (1.1) rukavica ż
• czuwaski: (1.1) алсиш
• dolnołużycki: (1.1) rukajca ż
• duński: (1.1) handske w
• esperanto: (1.1) ganto
• estoński: (1.1) kinnas
• fiński: (1.1) käsine
• francuski: (1.1) gant m
• grenlandzki: (1.1) aaqqat
• hiszpański: (1.1) guante m, z jednym palcem manopla ż
• islandzki: (1.1) hanski m
• jidysz: (1.1) הענטשקע ż (henczke)
• kaszubski: (1.1) rãkawica ż
• kataloński: (1.1) guant m
• koreański: (1.1) 장갑 (changgap)
• łotewski: (1.1) cimds m
• niemiecki: (1.1) Handschuh m, z jednym palcem Fäustling m
• nowogrecki: (1.1) γάντι n
• rosyjski: (1.1) перчатка ż, варежка ż
• szwedzki: (1.1) handske w
• ukraiński: (1.1) рукавиця ż
• wilamowski: (1.1) handzki m, haondski m
• włoski: (1.1) guanto m, z jednym palcem: manopola ż, muffola ż

źródła: