putzen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈpʊʦən] ​ IPA: [ˈpʊʦtə] IPA: [ɡəˈpʊʦt]

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) czyścić, oczyścić, wyczyścić, wycierać, wytrzeć (np. szmatką, szczotką)

(1.2) sprzątać, sprzątnąć

(1.3) myć, umyć

odmiana:

(1.1-3)^[1] putz|en (putzt), putzte, geputzt (haben)

przykłady:

(1.1) Vor dem Lesen muß ich meine Brille putzen. → Przed czytaniem muszę wytrzeć (swoje/sobie) okulary.

(1.2) Ich putze die Küche täglich. → Codziennie sprzątam kuchnię.

(1.2) Seit einem Jahr geht sie putzen. → Ona od roku chodzi sprzątać.

(1.3) Vergiss nicht, vor dem Schlafengehen die Zähne zu putzen! → Nie zapomnij umyć zębów przed spaniem!

składnia:

kolokacje:

(1.3) Fenster / Schuhe / Zähne putzen • blank putzen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Putzen n, Putz m, Putzerei ż, Putze ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) źródłosłów dla pol. pucować

uwagi:

zobacz też: putzen • abputzen • aufputzen • ausputzen • durchputzen • herausputzen • runterputzen • verputzen • wegputzen

źródła: