przysiąść (język polski)

kobieta przysiadła (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɨɕɔ̃w̃ɕʨ̑], AS: [pšyśõũ̯ść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. przysiadać, przysiadywać)

(1.1) usiąść gdzieś na chwilę, na brzegu

(1.2) ugiąć nogi, obniżając się

(1.3) przygnieść coś podczas siadania

(1.4) zapaść się

(1.5) zmienić pozycję z leżącej na siedzącą

(1.6) łow. o ptaku łowczym: siąść na zdobyczy po strąceniu jej z powietrza^[1]

(1.7) przest. obsiąść^[1]

(1.8) przest. osiąść^[1]

czasownik zwrotny dokonany przysiąść się (ndk. przysiadać się, przysiadywać się)

(2.1) usiąść przy czymś lub kimś

(2.2) dołączyć do towarzystwa siadając

(2.3) pot. dosiadać się do pojazdu

odmiana:

przykłady:

(1.1) - Ciekawe, jak on tu wlazł? - spytał Grzesio i przysiadł na kaloryferze^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przysiąść się

(1.2) przykucnąć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siad mrz, siedzenie n

czas. siedzieć, siadać

wykrz. siad

związki frazeologiczne:

przysiąść fałdów

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) appollaiarsi (o kurze)

źródła: