siadanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɕaˈdãɲɛ], AS: [śadãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od siadać
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik siadanie dopełniacz siadania celownik siadaniu biernik siadanie narzędnik siadaniem miejscownik siadaniu wołacz siadanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niesiadanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. siedziba ż, siedzenie n, siedzonko n, siedzisko n, siądnięcie n, siad mrz
- czas. przesiadać się, obsiadać, wysiadywać, wysiadać, wsiadać, dosiąść, siadać ndk., siąść dk.
- przym. siedzeniowy, siedzący
- wykrz. siad
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) сядане n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.