przemiana (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʃɛ̃ˈmʲjãna], AS: [pšẽmʹi ̯ãna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przejście w stan inny niż poprzedni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przemiana przemiany dopełniacz przemiany przemian celownik przemianie przemianom biernik przemianę przemiany narzędnik przemianą przemianami miejscownik przemianie przemianach wołacz przemiano przemiany - przykłady:
- (1.1) Przemianę wewnętrzną bohatera możemy zobaczyć w literaturze romantycznej.
- składnia:
- (1.1) przemiana + D. + w B.
- kolokacje:
- (1.1) cudowna / magiczna / tajemnicza przemiana • przemiana materii • przemiana pokoleń
- synonimy:
- (1.1) metamorfoza, odmiana
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. przemieniać ndk., przemienić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. przemienić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) transition, transformation, metamorphosis, conversion, change, changeover, turn, alteration, transmutation, transmogrification, transfiguration, przemiana materii: metabolism
- esperanto: (1.1) metamorfozo
- hiszpański: (1.1) transformación ż, cambio m
- nowogrecki: (1.1) μεταμόρφωση ż, μετατροπή ż, μεταβολή ż
- rosyjski: (1.1) переме́на ż
- ukraiński: (1.1) перехід m, перетворення n
- włoski: (1.1) cambiamento m, mutamento m, trasformazione ż, metamorfosi ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.