przecierać (język polski)

mężczyzna przeciera (1.1) deskę
mężczyzna przeciera (1.2) szybę
kobieta przeciera (1.3) jarzyny
ktoś przeciera (1.3) maniok przez sito
wymowa:
IPA: [pʃɛˈʨ̑ɛraʨ̑], AS: [pšećerać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przetrzeć)

(1.1) ścierać z grubsza wierzchnią warstwę czegoś papierem ściernym
(1.2) usuwać zanieczyszczenia trąc szmatką
(1.3) robić przecier, rozcierając warzywa lub owoce
(1.4) ciąć kłodę na deski

czasownik zwrotny niedokonany przecierać się

(2.1) być przecieranym (1.3-4)
(2.2) o niebie: rozchmurzać się
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Chłopak znalazł więc jakąś serwetkę, piorunem zwilżył wodą mineralną i zaczął przecierać sukienkę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przecier m, przecierka ż, przecieranie n, przetarcie n
czas. przetrzeć dk., trzeć ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • duński: (1.2) aftørre, tørre af, tørre
źródła:
  1. Piotr Siemion, Finimondo : komedia romantyczna, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.