prymus (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) eduk. najlepszy uczeń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) techn. typ naftowej maszynki do gotowania
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) W klasie Waldka jest prymus.
(2.1) Zagotowałbyś wodę na prymusie i zaparzył mi ziółek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uczeń
(2.1) maszynka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. prymusostwo
forma żeńska prymuska ż
(2.1)
rzecz.
zdrobn. prymusik
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) p.łac. primuspierwszy
(2.1) p.łac. primus; nazwa fabryczna[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prymus” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.