proskrypcja (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polit. ogłoszenie o wyjęciu spod prawa, karze śmierci lub objęciu przeciwników politycznych represjami
- (1.2) hist. w starożytnym Rzymie: ogłoszenie listy osób wyjętych spod prawa z przyczyn politycznych
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik proskrypcja proskrypcje dopełniacz proskrypcji proskrypcji celownik proskrypcji proskrypcjom biernik proskrypcję proskrypcje narzędnik proskrypcją proskrypcjami miejscownik proskrypcji proskrypcjach wołacz proskrypcjo proskrypcje - przykłady:
- (1.2) Prawo rzymskie rozumiało proskrypcję jako pozbawienie praw obywatelskich oraz konfiskatę majątku. Stosowano ją głównie jako broń polityczną[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. proskrypcyjny
- czas. proskrybować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) łac. proscriptio[2]
- uwagi:
- (1.1-2) zwykle w liczbie mnogiej
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) proscription
- źródła:
- ↑ Paweł Mateusz Modrzyński, Średniowieczna proskrypcja z kręgu prawa chełmińskiego, UWM w Olsztynie
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.