prewencja (język polski)

wymowa:
IPA: [prɛˈvɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [prevncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zapobieganie czynom i zjawiskom uważanym za niepożądane
(1.2) środ. oddział policji, którego zadaniem jest zapobieganie przestępczości
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Prewencja kryminalna polega między innymi na prowadzeniu pogadanek w szkołach.
(1.2) Przyślij mi tu paru rozgarniętych chłopaków z prewencji.
składnia:
kolokacje:
(1.1) prewencja kryminalna / pożarowa • prewencja ogólna / szczególna / negatywna / pozytywna / pierwotna / wtórna
(1.2) oddział prewencji
synonimy:
(1.1) zapobieganie, profilaktyka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prewencyjność ż, prewentorium n, prewenter m, prewentor m
przym. prewencyjny, prewentoryjny, prewentywny
przysł. prewencyjnie, prewentywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. praeventiozapobieganie, utworzone od łac. praevenirewyprzedzić, zapobiec < łac. prae- + venireprzed + przychodzić[2]
uwagi:
(1.1) słowo używane zwykle w kontekście zapobiegania przestępstwom
zob. też prewencja w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prewencja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.