potestas (język łaciński)
- wymowa:
- (klasyczna) IPA: /poˈtestaːs/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praw. władza, moc
- (1.2) siła
- (1.3) znaczenie
- (1.4) możliwość
- (1.5) urząd
- odmiana:
- (1.1-5) potestas, potestatis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik potestas potestatēs dopełniacz potestatis potestatum celownik potestatī potestatibus biernik potestatem potestatēs ablatyw potestate potestatibus wołacz potestas potestatēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) consularis / patria / praetoria / regia / tribunicia potestas → władza konsularna / ojcowska / pretorska / królewska / trybuńska[1]
- synonimy:
- (1.1) dicio ż, imperium n
- (1.5) honor m, honos m, imperium n
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) dominium n, imperium n[1]
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. possum
- przym. possibilis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. possum
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Potestas to termin ogólny, w prawie rzymskim oznaczający posiadanie władzy, głównie cywilnej; potestas związana z wyższym urzędem rzymskim (magistratus) nazywana jest imperium (władza wojskowa, cywilna i religijna), które posiadali dyktatorzy (summum imperium), konsulowie (imperium maius) i pretorzy (imperium minus), zaś związana z władzą nad niewolnikiem (servus) z kolei dominium. Pozostałe rodzaje potestates w prawie cywilnym i prywatnym określa się odpowiednim przymiotnikiem (źródło)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.