poradnik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) publikacja zawierająca wskazówki lub informacje na temat określonej dziedziny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poradnik poradniki dopełniacz poradnika poradników celownik poradnikowi poradnikom biernik poradnik poradniki narzędnik poradnikiem poradnikami miejscownik poradniku poradnikach wołacz poradniku poradniki - przykłady:
- (1.1) Oprócz prasy i poradników ojciec nie brał książek do ręki, ale odnosił się przyjaźnie do zadrukowanego papieru[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przewodnik, vademecum
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. porada ż, poradnia ż
- czas. poradzić dk.
- przym. poradny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. porada + -nik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Ewa Nowacka, Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.