polepa (język polski)

fragment polepy (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bud. rodzaj prymitywnej warstwy izolacyjnej, w której glina jest materiałem wiążącym, a trociny, sieczka, żużel itd. - wypełnieniem; zob. też polepa w Wikipedii
(1.2) podłoga wykonana z polepy (1.1)[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Chałupa składała się z kuchnio-izby oraz izby paradnej. W kuchnio-izbie ściany były poczerniałe od brudu i dymu, a zamiast podłogi była polepa[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) klepisko[1]
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) podłoga
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lepiszcze n, oblepicha ż, lepidło n, lep mrz, lepienie n, lepik m, lepianka ż, lepkość ż, nalepka ż, lepa ż, zlepieniec mrz
czas. lepić ndk., nalepić dk., przylepić dk., ulepić dk., zalepić dk.
przym. lepki
przysł. lepko
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od: pol. polepić < pol. po- + lepić
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: klepisko
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „polepa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Ryszard Sługocki, Na przekór i na bakier, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.