polepa (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bud. rodzaj prymitywnej warstwy izolacyjnej, w której glina jest materiałem wiążącym, a trociny, sieczka, żużel itd. - wypełnieniem; zob. też polepa w Wikipedii
- (1.2) podłoga wykonana z polepy (1.1)[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polepa polepy dopełniacz polepy polep celownik polepie polepom biernik polepę polepy narzędnik polepą polepami miejscownik polepie polepach wołacz polepo polepy - przykłady:
- (1.2) Chałupa składała się z kuchnio-izby oraz izby paradnej. W kuchnio-izbie ściany były poczerniałe od brudu i dymu, a zamiast podłogi była polepa[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) klepisko[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) podłoga
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lepiszcze n, oblepicha ż, lepidło n, lep mrz, lepienie n, lepik m, lepianka ż, lepkość ż, nalepka ż, lepa ż, zlepieniec mrz
- czas. lepić ndk., nalepić dk., przylepić dk., ulepić dk., zalepić dk.
- przym. lepki
- przysł. lepko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od: pol. polepić < pol. po- + lepić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: klepisko
- źródła:
- 1 2 Hasło „polepa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Ryszard Sługocki, Na przekór i na bakier, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.