oblepicha (język polski)
oblepicha (1.1)
oblepichy (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. rokitnik zwyczajny[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oblepicha oblepichy dopełniacz oblepichy oblepich celownik oblepisze oblepichom biernik oblepichę oblepichy narzędnik oblepichą oblepichami miejscownik oblepisze oblepichach wołacz oblepicho oblepichy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rokitnik, bedłak, szakłakowiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lep m, lepik m, lepidło n, lepienie n, oblepianie n, oblepienie n, lepiszcze n, polepa ż
- czas. lepić ndk., oblepiać ndk., oblepić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od owoców „oblepiających” gęsto pędy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.