oblepić (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik dokonany (ndk. oblepiać)
- (1.1) pokryć jakąś powierzchnię lub miejsce czymś, co się lepi[1]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) (…) na koniec wszelkie wilki i suche gałęzie piłeczką poobrzynać, a rany przez to zadane oblepić krowieńcem, zmieszanym z gliną i paździerzem lub (…)[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) oblepić gliną / mułem / plasteliną • dokładnie / szczelnie oblepić
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pokryć
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oblepianie n, oblepienie n, oblepa ż, oblepka ż, oblepia ż, oblepicha ż, lepa ż
- czas. oblepiać ndk.
- przym. oblepiony, oblepły, lepki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) абляпіць
- źródła:
- ↑ Hasło „oblepić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Gospodarstwo. Roboty w marcu około owocowego drzewa w: Szkółka Niedzielna, Rok I, nr 12 z 19 marca 1837 r., s. 48
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.