oblepiać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. oblepić)

(1.1) pokrywać jakąś powierzchnię lub miejsce czymś, co się lepi[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) (…) pokazywał mu ule i kószki (…), a które syn jego Stanisław oblepiał gliną, zmieszaną z krowieńcem[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) oblepiać gliną / mułem / plastelinądokładnie / szczelnie oblepiać
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pokrywać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oblepianie n, oblepienie n, oblepa ż, oblepka ż, oblepia ż, oblepicha ż
czas. oblepić dk.
przym. oblepiony, oblepły
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • białoruski: (1.1) аблепліваць
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „oblepić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Gospodarstwo. W jakiem miejscu pszczelniki zakładać trzeba w: Szkółka Niedzielna, Rok I, nr 9 z 26 lutego 1837 r., s. 36
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.