pole magnetyczne (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki
- (1.1) fiz. stan przestrzeni z siłami oddziałującymi na poruszające się ładunki elektryczne; zob. też pole magnetyczne w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pole magnetyczne pola magnetyczne dopełniacz pola magnetycznego pólmagnetycznych celownik polu magnetycznemu polommagnetycznym biernik pole magnetyczne pola magnetyczne narzędnik polemmagnetycznym polami magnetycznymi miejscownik polumagnetycznym polach magnetycznych wołacz pole magnetyczne pola magnetyczne - przykłady:
- (1.1) Stałe pole magnetyczne jest wywoływane przez ładunki elektryczne znajdujące się w ruchu jednostajnym[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) własności / źródła pola magnetycznego
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) pole elektromagnetyczne
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) magnetic field
- czeski: (1.1) magnetické pole n
- duński: (1.1) magnetfelt n, magnetisk felt n
- francuski: (1.1) champ magnétique m
- hiszpański: (1.1) campo magnético m
- niemiecki: (1.1) Magnetfeld n
- norweski (bokmål): (1.1) magnetfelt n
- norweski (nynorsk): (1.1) magnetfelt n
- portugalski: (1.1) campo magnético m
- szwedzki: (1.1) magnetfält n
- węgierski: (1.1) mágneses mező
- włoski: (1.1) campo magnetico m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.