pokurcz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pogard. pot. ktoś niewielkiego wzrostu
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) 2. os. lp rozk. od: pokurczyć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pokurcz pokurcze dopełniacz pokurcza pokurczów / rzad. pokurczy[2] celownik pokurczowi pokurczom biernik pokurcza pokurcze narzędnik pokurczem pokurczami miejscownik pokurczu pokurczach wołacz pokurczu pokurcze - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pokurcz pokurcze dopełniacz pokurcza pokurczów / pokurczy[3] celownik pokurczowi pokurczom biernik pokurcza pokurczów / pokurczy[3] narzędnik pokurczem pokurczami miejscownik pokurczu pokurczach wołacz pokurczu pokurcze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) kurdupel, grzdyl, karakan, karzeł, konus, knypek, liliput, mikrus, pigmej, wypierdek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kurczenie n, kurcz mrz, podkurcz mrz, przykurcz mrz, rozkurcz mrz, skurcz mrz, skurczliwość ż, obkurczenie n, obkurczanie n, podkurczenie n, podkurczanie n, pokurczenie n, poskurczanie n, przykurczenie n, przykurczanie n, rozkurczenie n, rozkurczanie n, skurczenie n, wykurczanie n
- czas. kurczyć ndk., obkurczyć dk., obkurczać ndk., podkurczyć dk., podkurczać ndk., pokurczyć dk., poskurczać ndk., przykurczyć dk., przykurczać ndk., rozkurczyć dk., rozkurczać ndk., skurczyć dk., wykurczać ndk.
- przym. skurczny, skurczony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „pokurcz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „pokurcz I” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- 1 2 Hasło „pokurcz II” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.