piewca (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. artysta sławiący w swej twórczości
- (1.2) książk. osoba przekonana do czegoś i zwykle to wyrażająca
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik piewca piewcy dopełniacz piewcy piewców celownik piewcy piewcom biernik piewcę piewców narzędnik piewcą piewcami miejscownik piewcy piewcach wołacz piewco piewcy depr. M. i W. lm: (te) piewce[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. piać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. певец (pevec) → śpiewak < prasł. *pěti → śpiewać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „piewca” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.