pierścionek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʲjɛrʲɕˈʨ̑ɔ̃nɛk], AS: [pʹi ̯erʹśćõnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rodzaj ozdoby na palec, wykonanej zazwyczaj z metalu szlachetnego z oczkiem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pierścionek pierścionki dopełniacz pierścionka pierścionków celownik pierścionkowi pierścionkom biernik pierścionek pierścionki narzędnik pierścionkiem pierścionkami miejscownik pierścionku pierścionkach wołacz pierścionku pierścionki - przykłady:
- (1.1) Na palcu serdecznym nosiła pierścionek zaręczynowy z brylantem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pierścionek ślubny • pierścionek zaręczynowy • nosić pierścionek na palcu • założyć pierścionek • zdjąć pierścionek
- synonimy:
- (1.1) obrączka, pierścień
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pierścień m
- zdrobn. pierścioneczek m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ring
- arabski: (1.1) خاتم m (ḫātim), حلقة ż (ḥalqa)
- białoruski: (1.1) пярсцёнак m
- czeski: (1.1) prsten m
- esperanto: (1.1) ringo
- francuski: (1.1) bague ż, anneau m
- hiszpański: (1.1) anillo m, sortija ż
- interlingua: (1.1) anulo
- japoński: (1.1) 指輪 (ゆびわ, yubiwa)
- jidysz: (1.1) פֿינגערל n (fingerl)
- kaszubski: (1.1) piestrzónk m
- kataloński: (1.1) anell m
- niderlandzki: (1.1) ring m
- nowogrecki: (1.1) δαχτυλίδι n
- turecki: (1.1) yüzük
- ukraiński: (1.1) перстеник m, каблучка ż
- węgierski: (1.1) gyűrű
- wilamowski: (1.1) fyniela n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.