periodyk (język polski)

wymowa:

IPA: [pɛrʲˈjɔdɨk], AS: [perʹi ̯odyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czasopismo o regularnej częstotliwości ukazywania się; zob. też periodyk w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	periodyk	periodyki
dopełniacz	periodyku	periodyków
celownik	periodykowi	periodykom
biernik	periodyk	periodyki
narzędnik	periodykiem	periodykami
miejscownik	periodyku	periodykach
wołacz	periodyku	periodyki

przykłady:

(1.1) Według ukazującego się w Waszyngtonie periodyku prawniczego „Legal Times” prezydentostwo nie podjęli jeszcze ostatecznej decyzji o górnym limicie wysokości datków^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) czasopismo

antonimy:

(1.1) aperiodyk

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) miesięcznik

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. period m, periodyczność ż, periodyzacja ż, periodyzowanie n

czas. periodyzować ndk.

przym. periodyczny, periodyzacyjny

przysł. periodycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) periodical, magazine
• interlingua: (1.1) periodico
• kaszubski: (1.1) periodik m
• kataloński: (1.1) periòdic m
• niemiecki: (1.1) Periodikum n
• rosyjski: (1.1) периодическое издание n

źródła: