perfuma (język polski)
damska perfuma (1.1)
- wymowa:
- IPA: [pɛrˈfũma], AS: [perfũma]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) w lp daw. lub gw. perfumy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik perfuma perfumy dopełniacz perfumy perfum celownik perfumie perfumom biernik perfumę perfumy narzędnik perfumą perfumami miejscownik perfumie perfumach wołacz perfumo perfumy - przykłady:
- (1.1) Wbijałam w łeb, / jak dziecku, / po rusku, po niemiecku: / nie na to jest perfuma, / byś ją pił, pił, pił.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. perfumy nmos, perfumeria ż, perfumowanie n, perfumiarstwo n, perfumiarz m, fuma ż, fumarium n, wyperfumowanie n
- czas. perfumować ndk., wyperfumować dk.
- przym. perfumeryjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. parfum
- uwagi:
- Wariant liczby pojedynczej charakterystyczny dla terenów wschodnich[2], uznawany za niepoprawny we współczesnej polszczyźnie ogólnej[2][3].
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.