płaskowyż (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pwaˈskɔvɨʃ], AS: [pu̯askovyš], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geogr. obszar wysoko położony o płaskiej lub lekko falistej powierzchni i o stromych stokach; zob. też płaskowyż w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik płaskowyż płaskowyże dopełniacz płaskowyżu płaskowyżów celownik płaskowyżowi płaskowyżom biernik płaskowyż płaskowyże narzędnik płaskowyżem płaskowyżami miejscownik płaskowyżu płaskowyżach wołacz płaskowyżu płaskowyże - przykłady:
- (1.1) Przez czternaście dni obozowaliśmy na krawędzi płaskowyżu, patrząc codziennie, jak z dołu podchodzą ku nam chmury[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Płaskowyż Głubczycki
- synonimy:
- (1.1) plateau, płaskowzgórze
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) plateau
- baskijski: (1.1) goi-ordoki, goi-lautada
- białoruski: (1.1) пласкагор'е n
- bułgarski: (1.1) плато n
- czeski: (1.1) plošina ż
- hiszpański: (1.1) altiplanicie ż, altiplano m, meseta ż
- kazachski: (1.1) үстірт
- kornijski: (1.1) ughelgompesenn ż
- niemiecki: (1.1) Hochebene ż
- nowogrecki: (1.1) οροπέδιο n, υψίπεδο n
- rosyjski: (1.1) плоскогорье n, плато n
- włoski: (1.1) altopiano m, tavolato m
- źródła:
- ↑ Maciej Kuczyński, Czeluść, 1972, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.