płaczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpwaʧ̑ka], AS: [pu̯ačka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta zajmująca się płakaniem na uroczystościach
- (1.2) kobieta płacząca z byle powodu
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D., B. lp zob. płaczek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik płaczka płaczki dopełniacz płaczki płaczek celownik płaczce płaczkom biernik płaczkę płaczki narzędnik płaczką płaczkami miejscownik płaczce płaczkach wołacz płaczko płaczki - przykłady:
- (1.1) Na posadzce osypanej popiołem zasiadały płaczki i szarpiąc sobie włosy, drapiąc twarze opłakiwały zmarłego. (B. Prus „Faraon”)
- (1.2) Ta Ania z czwartej klasy to straszna płaczka, leje łzy z powodu każdej trói.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) płaczka pogrzebowa / weselna
- synonimy:
- (1.2) beksa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. płaksa mos/ż, płaczliwość ż, płacz
- czas. płakać, opłakać, opłakiwać
- przym. płaczliwy
- przysł. płaczliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) weeper
- baskijski: (1.1) erostari
- esperanto: (1.1) ploristino
- hiszpański: (1.1) plañidera ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.