ordre (język francuski)

wymowa:
IPA: [ɔʁdʁ] ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) porządek
(1.2) kolejność
(1.3) rel. zakon
(1.4) rel. święcenia (sakrament)
(1.5) wojsk. rozkaz
(1.6) order, odznaczenie
(1.7) hist. stan
(1.8) biol. rząd
odmiana:
(1.1-8) lp un ordre; lm ordres
przykłady:
(1.7) Les trois ordres qui composaient la société française sous l'Ancien Régime étaient le clergé, la noblesse et le tiers état. → Trzema stanami, które tworzyły francuskie społeczeństwo w ancien régimie były duchowieństwo, szlachta i trzeci stan.
składnia:
kolokacje:
(1.1) un ordre du jour
(1.7) l'ordre de la Légion d'honneur
synonimy:
antonimy:
(1.1) sécurité
(1.2) organisation, rangement, classement
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ordonner
związki frazeologiczne:
de premier ordre • entrer dans les ordres • c'est à l'ordre du jour • ordre du jour • mot d'ordre
etymologia:
łac. ordo, ordinis
uwagi:
źródła:

ordre (język kataloński)

wymowa:
or. IPA: [ˈordɾə]
occ. IPA: [ˈoɾðɾe]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. rozkaz
odmiana:
(1.1) lp ordre; lm ordres
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. subordre m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.