onkel (język duński)

wymowa:
IPA: [ˈɔŋˀgəl]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wujek, wuj
odmiana:
przykłady:
(1.1) Hendes onkel er Danmarks ambassadør i Polen. → Jej wuj jest ambasadorem Danii w Polsce.
(1.1) Min onkel og tante mener, at det er en primitiv barbarisme at få uld fra får; derfor bærer de udelukkende tøj af bomuld. → Mój wujek i ciocia uważają, że pozyskiwanie wełny z owiec to prymitywne barbarzyństwo; dlatego noszą wyłącznie ubrania z bawełny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Duński - Rodzina
źródła:

onkel (język norweski (bokmål))

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wujek, wuj
odmiana:
(1.1) en onkel, onkelen, onkler, onklene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) tante
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Norweski (bokmål) - Rodzina
źródła:

onkel (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wujek
odmiana:
(1.1) en onkel, onkeln, onklar, onklarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) farbror, morbror
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: rodzina w języku szwedzkim
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.