olimpijczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔlʲĩmˈpʲijʧ̑ɨk], AS: [olʹĩmpʹii ̯čyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) sport. zawodnik biorący udział w igrzyskach olimpijskich
- (1.2) pot. uczeń biorący udział w olimpiadzie przedmiotowej
- (1.3) mit. gr. każdy z dwunastu głównych bogów mieszkających, biesiadujących i obradujących na Olimpie
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik olimpijczyk olimpijczycy dopełniacz olimpijczyka olimpijczyków celownik olimpijczykowi olimpijczykom biernik olimpijczyka olimpijczyków narzędnik olimpijczykiem olimpijczykami miejscownik olimpijczyku olimpijczykach wołacz olimpijczyku olimpijczycy - przykłady:
- (1.1) W letnich Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w 1976 r. polska ekipa liczyła 207 olimpijczyków.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. olimpiada ż
- forma żeńska olimpijka ż
- przym. olimpijski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) алімпіец m; (1.3) алімпіец m
- hiszpański: (1.1) olímpico m; (1.3) olímpico m
- rosyjski: (1.1) олимпиец m; (1.3) олимпиец m
- ukraiński: (1.1) олімпієць m; (1.3) олімпієць m
- włoski: (1.1) olimpionico m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.