obwiniać (język polski)

wymowa:
IPA: [ɔbˈvʲĩɲäʨ̑], AS: [obvʹĩńäć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.
znaczenia:

czasownik

(1.1) przypisywać, zarzucać komuś winę; oskarżać kogoś o zrobienie czegoś złego

czasownik zwrotny niedokonany obwiniać się (dk. obwinić się)

(2.1) przypisywać winę samemu sobie
(2.2) przypisywać winę sobie nawzajem
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Oczywiście, wszyscy zgodnie za swe niepowodzenia obwiniali Gorana, lidera i autora tekstów[1].
(2.2) Po kilku miesiącach aresztu panowie zaczęli się wzajemnie obwiniać i odsuwać od siebie odpowiedzialność[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) inkryminować, oskarżać, winić, podejrzewać, imputować, obciążać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obwinianie n, obwinienie n, przewinienie n, winowajca mos
czas. winić, obwinić dk.
przym. winny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Grzegorz Brzozowicz, Ozon, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. STANISŁAW KRÓL, Życie Warszawy, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.