winić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvʲĩɲiʨ̑], AS: [vʹĩńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

czasownik

(1.1) przypisywać komuś winę; oskarżać kogoś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Winił sąsiada za wszystkie swoje niepowodzenia.
składnia:
kolokacje:
(1.1) winić kogoś • winić za coś • winić o coś
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. winienie n, winowajca mos, przewinienie n, obwinienie n, obwinianie n, wina
czas. obwiniać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: obwiniać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.