obrotny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odznaczający się sprytem i zaradnością
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Do nowego miasta ściągali przemysłowcy i kupcy, urzędnicy, lekarze, ludzie wykształceni albo tylko obrotni.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. obrócić dk., obracać ndk.
rzecz. obracanie n, obrotnik m, obrót m, obrócenie n, obrotowy m, obrotówka ż, obrotność ż
przym. obrotowy
przysł. obrotowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. obrót
uwagi:
tłumaczenia:
  • łaciński: (1.1) factiosus
  • włoski: (1.1) spigliato
źródła:
  1. Henryk Tomanek, Zawsze obcy, Katowice 2014, str. 13.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.