nuż (język polski)

wymowa:
IPA: [nuʃ], AS: [nuš], zjawiska fonetyczne: wygł.
homofon: nóż
znaczenia:

wyraz o charakterze ekspresywnym

(1.1) daw. oznaczający, że coś się nagle, nieoczekiwanie i zarazem w sposób gwałtowny zaczyna
(1.2) nadający wypowiedzi odcień obawy, czasem nadziei
odmiana:
przykłady:
(1.1) A miała przy chałupie czarnego psiaka, co się Kruczek wabił. Nuż go okładać kijem[1].
(1.1) Leszek na dąb; nuż po pniu skakać jak dzięciołek[2].
(1.2) A nuż trafię na jakiego łotra, który mię okradnie i na koszu osadzi, trzeba być ostrożnym[3].
składnia:
(1.1) nuż + bezok.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
a nuż, widelec
etymologia:
uwagi:
(1.1) nie mylić z: nóż
tłumaczenia:
źródła:
  1. M. Konopnicka: O krasnoludkach i o sierotce Marysi
  2. A. Mickiewicz Przyjaciele
  3. Daniel Defoe: Przypadki Robinsona Kruzoe, tłum. Władysław Ludwik Anczyc
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.