a nuż, widelec (język polski)

wymowa:
, IPA: [a‿ˈnuʒ vʲiˈdɛlɛʦ̑], AS: [a‿nuž vʹidelec], zjawiska fonetyczne: zmięk.zestr. akc.
znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) żart. zob. a nuż
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Wzięłam na wszelki wypadek, a nuż, widelec, premier albo minister jeszcze o coś zapytają[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
żart językowy oparty na identycznym brzmieniu słów nuż i nóż[2]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
spotykana pisownia z „nóż” jest błędna[3]
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: a nuż
źródła:
  1. Stenogram z 72. Posiedzenia Komisji Śledczej do zbadania ujawnionych w mediach zarzutów dotyczących przypadków korupcji podczas prac nad nowelizacją ustawy o radiofonii i telewizji (SRTV) w dniu 9 października 2003 r., Sejm Rzeczypospolitej Polskiej.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Hasło „A nuż, widelec” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.