niewybaczalny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɲɛvɨbaˈʧ̑alnɨ], AS: evybačalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego nie można wybaczyć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Lekceważenie praktycznych następstw porywczego gadulstwa jest szkodliwe, a na szczeblu rządowym wprost niewybaczalne[1].
(1.1) Faktem jest, że Szczuka popełnił jeden wielki, niewybaczalny błąd, zabierając na wspinaczkę nowicjuszy[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) niewybaczalny błąd • niewybaczalna krzywda
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wybaczenie n, niewybaczalność ż, niewybaczanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janusz Jankowiak, Przyspieszenie przez spowolnienie, „Gazeta Wyborcza”, 27/11/1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Michał Jagiełło, Wołanie w górach : wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.