porywczy (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔˈrɨfʧ̑ɨ], AS: [poryfčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego reakcje lub zachowanie jest gwałtowne
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Masz naturę ambitną, porywczą, a ja jestem w stanie dać ci wszystko, co zechcesz[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) porywczy charakter
synonimy:
(1.1) gwałtowny, impulsywny, popędliwy; gw. (Śląsk Cieszyński) strzelóny
antonimy:
(1.1) flegmatyczny, powolny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. porywacz m, porywaczka ż, porwanie n, porywczość ż
czas. porywać ndk., porwać dk.
przysł. porywczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dorota Terakowska, Władca Lewawu, 1989, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.