muślin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmuɕlʲĩn], AS: [muślʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) włók. cienka, lekka, przejrzysta tkanina jedwabna lub bawełniana o splocie płóciennym, zwykle jednobarwna; zob. też muślin w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik muślin muśliny dopełniacz muślinu muślinów celownik muślinowi muślinom biernik muślin muśliny narzędnik muślinem muślinami miejscownik muślinie muślinach wołacz muślinie muśliny - przykłady:
- (1.1) Panna młoda miała na sobie piękną suknię z muślinu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) muślindelen
- synonimy:
- (1.1) musselin[1], gw. muszlin[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. muślinowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. mousseline < wł. mussolina (tkanina z Mosulu, miasta w płn.-zach. Iraku)[2][1]
- uwagi:
- (1.1) nie wiązać z wyrazem muślinek
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) muslin
- arabski: (1.1) شاش
- baskijski: (1.1) muselina
- bułgarski: (1.1) муселин m
- czeski: (1.1) mušelín m
- esperanto: (1.1) muslino
- francuski: (1.1) mousseline ż
- hiszpański: (1.1) muselina ż
- niemiecki: (1.1) Musselin m
- nowogrecki: (1.1) μουσελίνα ż
- słowacki: (1.1) mušelín m
- szwedzki: (1.1) muslin w n
- węgierski: (1.1) muszlin
- wilamowski: (1.1) ruśki m
- włoski: (1.1) mussola ż
- źródła:
- 1 2 3
Hasło „muślin” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927, s. 1078. - ↑ Hasło „muślin” w: Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 198.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.