monotyp (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biol. syst. takson obejmujący tylko jeden przyporządkowany takson niższy; zob. też Takson monotypowy w Wikipedii

(1.2) druk. poligraficzna maszyna odlewnicza umożliwiająca skład tekstu i odlewanie czcionek; zob. też Monotyp (zecerstwo) w Wikipedii

(1.3) żegl. jacht tej samej klasy; zob. też Monotyp (żeglarstwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monotyp	monotypy
dopełniacz	monotypu	monotypów
celownik	monotypowi	monotypom
biernik	monotyp	monotypy
narzędnik	monotypem	monotypami
miejscownik	monotypie	monotypach
wołacz	monotypie	monotypy

przykłady:

(1.2) Maszyną podobną do monotypu, ale odlewającą od razu całe wiersze tekstu, był linotyp^[1].

(1.3) Jak największe zbliżenie monotypów danej klasy do identyczności ma zapewnić podczas zawodów sportowych umożliwienie oceniania wyłącznie umiejętności żeglarzy^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.3) monotypy ograniczone / ścisłe / stoczniowe

synonimy:

(1.1) takson monotypowy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monotypowość ż

przym. monotypowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mono- + typ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) monotype; (1.2) monotype
• francuski: (1.2) monotype ż
• niemiecki: (1.2) Monotype ż
• portugalski: (1.1) monotipo m

źródła: