molekuła (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɔlɛˈkuwa], AS: [molekuu̯a], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. obojętne elektrycznie indywiduum chemiczne, złożone z więcej niż jednego atomu, które są ze sobą trwale połączone wiązaniami chemicznymi; zob. też molekuła w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik molekuła molekuły dopełniacz molekuły molekuł celownik molekule molekułom biernik molekułę molekuły narzędnik molekułą molekułami miejscownik molekule molekułach wołacz molekuło molekuły - przykłady:
- (1.1) Molekuła wody zawiera trzy atomy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cząsteczka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. molekularny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. molecula[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) molecule
- arabski: (1.1) جزيء
- baskijski: (1.1) molekula
- białoruski: (1.1) малекула ż
- bułgarski: (1.1) молекула ż
- duński: (1.1) molekyle n
- esperanto: (1.1) korpusklo
- francuski: (1.1) molécule ż
- hiszpański: (1.1) molécula ż
- kataloński: (1.1) molècula ż
- niemiecki: (1.1) Molekül n
- nowogrecki: (1.1) μόριο n
- perski: (1.1) مولکول
- portugalski: (1.1) molécula ż
- rosyjski: (1.1) молекула ż
- słowacki: (1.1) častica ż, molekula ż
- szwedzki: (1.1) molekyl w
- ukraiński: (1.1) моле́кула ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.