mokrutki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [mɔˈkrutʲci], AS: [mokrutʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zdrobn. od: mokry
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik mokrutki mokrutka mokrutkie mokrutcy mokrutkie dopełniacz mokrutkiego mokrutkiej mokrutkiego mokrutkich celownik mokrutkiemu mokrutkiej mokrutkiemu mokrutkim biernik mokrutkiego mokrutki mokrutką mokrutkie mokrutkich mokrutkie narzędnik mokrutkim mokrutką mokrutkim mokrutkimi miejscownik mokrutkim mokrutkiej mokrutkim mokrutkich wołacz mokrutki mokrutka mokrutkie mokrutcy mokrutkie - przykłady:
- (1.1) Wywracam kurtkę na drugą stronę – niech podeschnie, ściągam kapelusz, mam mokrutkie włosy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) mokrzutki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. mokry, mokruteńki, mokrzuteńki, mokrzutki
- przysł. mokro
- rzecz. mokro n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Bogna Łakomska, Ponad chmurami - życie w Zakazanym Mieście, „Pinezka.pl”, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.