mokruteńki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɔkruˈtɛ̃ɲci], AS: [mokrutẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pot. zdrobn. od: mokry
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik mokruteńki mokruteńka mokruteńkie mokruteńcy mokruteńkie dopełniacz mokruteńkiego mokruteńkiej mokruteńkiego mokruteńkich celownik mokruteńkiemu mokruteńkiej mokruteńkiemu mokruteńkim biernik mokruteńkiego mokruteńki mokruteńką mokruteńkie mokruteńkich mokruteńkie narzędnik mokruteńkim mokruteńką mokruteńkim mokruteńkimi miejscownik mokruteńkim mokruteńkiej mokruteńkim mokruteńkich wołacz mokruteńki mokruteńka mokruteńkie mokruteńcy mokruteńkie - przykłady:
- (1.1) Wybrałem ten środkowy, bo był wprost przede mną, a tu nagle chlup i cały byłem mokruteńki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. mokry, mokrutki, mokrzuteńki, mokrzutki
- przysł. mokro
- rzecz. mokro n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stanisław ŚMIERCIAK, Gazeta Krakowska, 09/04/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.