miąższ (język polski)
- wymowa:
- ‹miąsz›, IPA: [mʲjɔ̃w̃ʃ], AS: [mʹi ̯õũ̯š], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miękka, wewnętrzna część owocu lub narządu[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik miąższ dopełniacz miąższu celownik miąższowi biernik miąższ narzędnik miąższem miejscownik miąższu wołacz miąższu - przykłady:
- (1.1) Dżdżystym rankiem gżegżółki i piegże, zamiast wziąć się za dżdżownice, nażarły się na czczo miąższu rzeżuchy i rzędem rzygały do rozżarzonej brytfanny.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. miąższość ż
- przym. miąższowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *męzь lub prasł. *męzъ → 'mięsień, miąższ'[2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też:
Porada „miąższ” w: Poradnia językowa PWN. - tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pulp, flesh
- arabski: (1.1) رب
- baskijski: (1.1) mami
- birmański: (1.1) အသား
- chiński standardowy: (1.1) 肉 (ròu)
- czeski: (1.1) dužina ż
- duński: (1.1) kød n
- hiszpański: (1.1) pulpa ż, carne ż
- interlingua: (1.1) pulpa
- niemiecki: (1.1) Fleisch n
- rosyjski: (1.1) мякоть ż
- słowacki: (1.1) dužina ż, dužnina ż, pot. mäso n
- sycylijski: (1.1) purpa
- włoski: (1.1) mallo m (orzecha), polpa ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.