matula (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. pieszcz. mama, matka, mamusia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik matula matule dopełniacz matuli matul celownik matuli matulom biernik matulę matule narzędnik matulą matulami miejscownik matuli matulach wołacz matulu matule - przykłady:
- (1.1) A on tak się żachnął (złotko moje!) i gada: „Nie widzą matula, że mam świeżuteńki mundur?“[1] (sic!)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mać ż, matka ż
- przym. matczyny
- związki frazeologiczne:
- uczyła matula nie wychodź spod króla
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
matula (język łaciński)
matula (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) garnek[1]
- (1.2) nocnik[1]
- odmiana:
- (1.1-2) matula, matulae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik matula matulae dopełniacz matulae matulārum celownik matulae matulīs biernik matulam matulās ablatyw matulā matulīs wołacz matula matulae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.