mansardowy (język polski)
mansardowy (1.1) dach
- wymowa:
- IPA: [ˌmãw̃sarˈdɔvɨ], AS: [mãũ̯sardovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) archit. związany z mansardą, dotyczący mansardy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik mansardowy mansardowa mansardowe mansardowi mansardowe dopełniacz mansardowego mansardowej mansardowego mansardowych celownik mansardowemu mansardowej mansardowemu mansardowym biernik mansardowego mansardowy mansardową mansardowe mansardowych mansardowe narzędnik mansardowym mansardową mansardowym mansardowymi miejscownik mansardowym mansardowej mansardowym mansardowych wołacz mansardowy mansardowa mansardowe mansardowi mansardowe nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Budowla jest przykryta dachem mansardowym, czyli dwuspadowym, którego kąt został zwiększony na połowie długości, zwykle symetrycznie po obydwu stronach[1].
- (1.1) Moje okna wychodziły na podwórze, ale mieszkanie znajomka patrzyło na ulicę już bardzo wysoko, bo było mansardowe, i żeby zobaczyć samą ulicę, trzeba było bardzo wychylić się, po prostu karkołomnie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mansarda ż, mansardka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. mansarda + -owy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mansard
- białoruski: (1.1) мансардавы
- bułgarski: (1.1) мансарден
- rosyjski: (1.1) мансардный
- ukraiński: (1.1) мансардний, мансардовий
- włoski: (1.1) mansardato
- źródła:
- ↑ Tomasz K. Żurawski, Lokalna, 11/01/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Zygmunt Haupt, Baskijski diabel : opowiadania i reportaże, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.