manda (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ˈmãn̩.da]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) propozycja, oferta[1]
(1.2) zapis, legat (w testamencie)[1]
(1.3) (Andaluzja i Chile) rel. wotum, ślubowanie[2]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od mandar
(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od mandar
odmiana:
(1) lm mandas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) oferta, proposición, promesa
(1.2) legado, herencia
(1.3) voto
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. mandar, mandarse
przym. mandón, mandante, bienmandado
rzecz. mando m, mandamiento m, mandante m/ż, mandador m, mandadora ż, mandado m, mandada ż, mandón m, mandona ż, mandamás m/ż, mandadero m, mandadera ż, mandadería ż, mandación ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
zob. mandar
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 487.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „manda” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.

manda (język pali)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) leniwy (zwłaszcza w odniesieniu do zdolności intelektualnych)[1]
(1.2) głupi, tępy[1]
(1.3) wolny, powolny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mandiya n
związki frazeologiczne:
etymologia:
sanskr. मन्द (manda)
uwagi:
zobacz też: Indeks:Pali - Podstawowe przymiotniki
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.