legat (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) st.pol. poseł
- (1.2) hist. w starożytnym Rzymie: pierwotnie wysłannik, później wysokiej rangi urzędnik lub dowódca legionu zob. też legat w Wikipedii
- (1.3) kośc. reprezentant papieża zob. też Legat papieski w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. legalność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.2) легат m; (1.3) легат m
- niemiecki: (1.2) Legat m; (1.3) Legat m
- słowacki: (1.2) legát m; (1.3) legát m
- źródła:
legat (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) zwł. kośc. reprezentant (papieża), legat
rzeczownik, rodzaj nijaki
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) imiesłów przeszły supinum od ligga
- odmiana:
- (1.1) lp en legat, legaten; lm legater, legaterna
- (2.1) lp ett legat, legatet; lm legat, legaten
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.