måne (język duński)

månen (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) astr. księżyc
(1.2) astr. Księżyc, zob. Månen
odmiana:
(1.1) en måne, månen, måner, månerne
przykłady:
(1.1) Et solsystem består af mindst en stjerne med et antal objekter som planeter, måner, asteroider og kometer.Układ planetarny składa się z co najmniej jednej gwiazdy oraz pewnej liczby obiektów takich, jak planety, księżyce, asteroidy i komety.
(1.2) Lad os ud og kigge månen.Wyjdźmy na zewnątrz i popatrzmy na Księżyc.
składnia:
kolokacje:
(1.1) fuldmåne
synonimy:
(1.1) biplanet, drabant, satellit
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. måned
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.nord. máni
uwagi:
źródła:

måne (język norweski (bokmål))

månen (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) księżyc
odmiana:
(1.1) en måne, månen, måner, månene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

måne (język szwedzki)

månen (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) astr. księżyc[1]
odmiana:
(1.1) en måne, månen, månar, månarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) måncykelmånfasmånförmörkelsemångårdmånkvartermånlandskapmånljusmånraketmånskuggamånskäramånvarv
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. månen
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 735.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.